TAAL-VROLIJKHEDEN (19 oktober 2006)
De vorige keer had ik u iets vrolijks beloofd.
Misschien dat het volgende hier enigszins aan voldoet:
Vorige week signaleerde taal-columnist Jaap de Berg ( klik) in het dagblad Trouw hoe droevig het gesteld is met het taalgebruik van sommige politici.
Jaap de Berg
Hij opende zijn column (om maar eens een goed Nederlands woord te gebruiken) met:
De stichting Nederlands, die onze landstaal beschermd en van onnodig Engels ontdaan wil zien, is misnoegd over de programma's van de meeste politieke partijen: ze reppen er niet van dat de overheid de positie van het Nederlands behoort te versterken.
Of de schrijver in de eerste regel opzettelijk het woord beschermd gebruikt, dat bij slordige lezing een spelfout lijkt, zullen we waarschijnlijk nooit te weten komen. Op reacties als de volgende kon men in ieder geval wachten:
Het is inderdaad vreselijk gesteld met het Nederlands(inclusief uitspraak)van onze politici en BN'ers. Het artikel wordt nog indrukwekkender nu de de vervoeging van de werkwoorden ook voor de betreffende auteur te moeilijk is gebleken: De Stichting Nederlands die onze taal "beschermd"........ Ik neem aan dat dit humor is? Jatie
J.B., Huizen, (14-10-2006, 13:12:03 uur)
In andere ingezonden brieven werd al spoedig opgemerkt dat er in deze context niets mis is met het woord beschermd.
En was het daarbij gebleven, dan was er nog weinig aan de hand geweest. Iedereen maakt wel eens fouten, nietwaar? Maar met de volgende reactie demonstreert de inzender een fraaie archetypische reactie: hij wil alsnog zijn gelijk halen door te betogen dat er toch echt wel iets mis was met het bekritiseerde proza:
Nog een mogelijkheid die ik net niet zag. Bedoelt de auteur misschien: "beschermd en ontdaan wil zien"? Als beschermd hier een deelwoord is, vind ik de zin niet fraai en bovendien onduidelijk. Dan had hij beter kunnen schrijven: "beschermd en ontdaan wil zien van onnodig Engels. Jatie
JB, Huizen, (14-10-2006, 13:20:46 uur)
Hopelijk vondt u dit vrolijk genoeg. Anders is het volgende misschien wel aardig: ik heb een zwak voor websites die de bijzonderheden signaleren van (menselijke en niet-menselijke) taal.
Zo kwam ik laatst terecht op een site die De Taaltuin heet. Vooral de nieuwsbrief trok mijn aandacht.
In deze Nieuwsbrief las ik onder andere over 'buzzwords', zoals:
officle : Work space that's a cross between an office and a cubicle. It's much bigger than a cubicle, but doesn't have a door - giving status hungry managers the false sense of having an office, while still being reminded that they're only a notch above the other working peons.
spaghetti marketing: To spend marketing dollars randomly without a clear plan, much like throwing spaghetti against the wall to see if it sticks.
teletrash: TV programs that target the least intelligent, least sophisticated audience., Obvious examples: "The Jerry Springer Show," "The Maury Povich Show," "Fear Factor," etc.
Ook leerde ik in De Taaltuin over een tentoonstelling in Utrecht die gaat over het feit dat volwassenen vaak aanzienlijk betere verstaanders zijn dan kleine kinderen en -- bien étonnés de se trouver ensemble -- computers , die aan het spreekwoordelijke halve woord vaak niet genoeg hebben.
Laat ik maar niet alles bespreken wat er in Nieuwsbrief van de Taaltuin voor aardigs te vinden is. Waarom gaat u zelf niet eens kijken?
