LEUGENS (1 november 2005)
Het verbaast sommige van mijn medeburgers wel eens dat ik als lid van het "sterke geslacht" zo'n 350 dagen per jaar de avondmaaltijd in ons gezin verzorg.
Het zal een jaar geleden zijn geweest dat ik mijn zuster uitnodigde voor wat Heer Bommel placht te aan te duiden als een eenvoudige doch voedzame maaltijd.
Mijn zuster heeft de gewoonte te praten met het enthousiasme dat meestal bij Jehova getuigen wordt aangetroffen, zij het dat haar gesprekken meestal niet over De Here gaan.
Mijn vrouw heeft - zoals psychologen dat schijnen te noemen - een zeer groot "empathisch talent". Zelfs behoorlijk verlegen naturen komen bij haar helemaal los. Het is dat ze weinig op heeft met louche figuren. Anders zou ze zelfs Mohamed B nog wel aan de praat krijgen.
Omdat ik dus verwachtte dat zij en mijn zuster elkaar wel even zouden bezighouden, had ik besloten Chinees te gaan koken, een soort maaltijd dat gewoonlijk een verblijf in de keuken vergt van minstens een uur.
Van te voren had ik wat winkels bezocht die zich specialiseren in Oosterse voeding. Zo had ik bij een tropische winkel een blik bamboe aangeschaft dat me speciaal door de winkelier was aanbevolen.
Toen ik thuis het blik opende, leek de inhoud gemarineerd te zijn in urine. Zelfs nadat ik de bamboe in water had gespoeld, was het nog steeds niet iets wat zelfs de Tokkies hun gasten zouden voorzetten.
Kennelijk had de winkelier dit blik niet aanbevolen omdat de kwaliteit zo goed was, maar omdat hij er gewoon van af wilde en toch nog geld voor wilde hebben. Of deze winkelier daar echt mee opschoot betwijfel ik. Want mij hebben ze daar nooit meer terug gezien; gelukkig heb ik daarin meer keus dan mijn moeder ( klik).
Toch is het vreemd dat een winkelier bereid is klanten te verliezen alleen omdat hij wil verdienen op inferieure koopwaar. Zou hij misschien verwachten dat deze klant sowieso niet meer terugkomt?
Of zou het misschien de invloed van de televisie zijn? Daar immers worden programma's onderbroken door figuren die beweren dat ze zo'n vreselijk goede hypotheek hebben bij de Bank Of Scotland - terwijl ze die klus misschien alleen maar doen om hun hypotheek bij de Rabobank af te betalen. Of een vrouw die ons wil doen geloven dat ze zo gelukkig is sinds ze Tena Lady gebruikt, terwijl het waarschijnlijk in haar kleutertijd was dat de plas voor het laatst langs haar benen liep
En wil je de film niet missen, dan moet je al die flauwekul maar over je heen laten komen! Ik ben verbaasd dat de commerciële televisie nog zoveel kijkers trekt.
Wat mij minstens zo sterk verbaast is het feit dat Digitenne van KPN zijn klanten wel al deze rommel aansmeert, terwijl fatsoenlijke zenders met uitstekende programma's zonder reclame als BBC1 en BBC2 niet in het Digitenne-pakket zijn opgenomen. Zou de commerciële televisie de KPN daar soms voor betalen?
Maar om terug te komen op de oplichter die mij smerige koopwaar verkocht: als zogenaamd gerespecteerde figuren het geen probleem vinden waren aan te prijzen waar ze zelf niet eens achter staan, mag je van zo'n domme winkelier dan beter gedrag verwachten?
