SPAM AVANT LA LETTRE Vandaag kreeg ik bericht van mijn oudste broer, die besloten had de schrijfmachine van mijn vader weg te doen. Had ik er misschien belangstelling voor? Dat niet, maar plotseling realiseerde ik me dat mijn vader een van de eerste spammers is geweest. Meer dan vijftig jaar geleden kocht mijn vader een schrijfmachine, of tijp-machine, zoals hij die noemde. Met die machine typte hij een brief waarin de vraag aan de orde werd gesteld wat er met de geadresseerde zou gebeuren in geval van onverwachte financiële tegenslagen. Stel dat z'n automobiel in de prak werd gereden? Of dat hij getroffen zou worden door een vreselijke ziekte? Voor dit soort tegenslagen bood mijn vader in zijn circulaire de oplossing aan: een verzekering, uiteraard af te sluiten via zijn bemiddeling. Deze brief liet hij in een oplage van enkele duizenden afdrukken. Hoe kwam mijn vader aan de adressen? Hij fietste naar een Amsterdamse straat, telkens een andere. Als het een buurt was waarvan hij de bewoners niet helemaal vertrouwde, "mocht" ik wel eens mee en kreeg dan de opdracht om op z'n fiets te passen. Hierna ging hij de deuren langs om de namen te noteren die op de naambordjes vermeld stonden. Na een uur of zo had mijn vader zo'n honderd namen en adressen geoogst, die hij thuis op enveloppen overtypte. Vervolgens werden de brieven ondertekend en netjes opgevouwen in de enveloppen gestopt, waarna hij de eerder genoemde straat nog eens bezocht, deze keer om de enveloppen met inhoud in de brievenbussen te doen. Na een dag of twee bezocht mijn vader alle adressen voor de derde keer, deze keer om overal aan te bellen en te informeren of ze zijn brief gelezen hadden en misschien geïnteresseerd waren in een verzekering. Spam avant la lettre, dat wel. Maar minder hinderlijk dan de spam van tegenwoordig! Immers wie vertelde niet geïnteresseerd te zijn, zag mijn vader niet meer terug. En dat kun je van de huidige spammers helaas niet zeggen ...
| |||
Volgende weblog
Vorige weblog Weblog-menu |