ZEELAND (29 juli 2006)
29 juli: Siep
Gisteren is de familie op vakantie gegaan. In één dag is de temperatuur ruim tien graden gezakt.
Poes Siep heeft zich netjes gedragen in de auto - zij het dat het haar schuld niet is dat een Nissan Micra standaard geen kattenbak aan boord heeft.
In De Platluus aangekomen, kijkt de familie of de inventaris nog veranderingen heeft ondergaan. Ook voor Siep is het alweer twee jaar geleden. Een grondige verkenning is dus wel op z'n plaats.
De eerste dag moet Siep binnenblijven. Maar daarna mag ze de tuin in. Zeer voorzichtig wordt elk plekje verkend. Sieps oren draaien alle kanten op.
Na een zeer grondige inspectie verdwijnt Siep achter het gebladerte.
Een half uur later keert Siep terug in het huis. En uitgeput maar voldaan, legt ze zich neer op de vloer.
3 augustus: Wreed
Hebt u een tere ziel of bent u anderszins weekhartig? Ga dan liever wat anders lezen. Wat ik ga vertellen is namelijk minder vrolijk.
Enig idee wat dit voorstelt?
Het plaatje toont een stuk van een buitenmuur van De Platluus . In deze muur is een schroefgat geboord. Daar zit echter geen schroef meer in. Maar wel heeft er zich een spin genesteld, die vanuit dit gat een wirwar aan draden heeft gesponnen.
Geduldig zit het spinnebeest te wachten. Van tijd tot tijd raken er grote of kleine insecten in de draden verward. En dadelijk komt de spin dan toesnellen - natuurlijk niet om het arme schepsel te redden. Nee, onze arachnoide vriend begint zijn slachtoffer in draden in te wikkelen. En passant spuit hij er nog een dosis bijtende vloeistof bij die het geheel wat beter verteerbaar schijnt te maken.
Vindt u dit wreed? Ach als strijders in het Midden Oosten woonplaatsen van burgers gebruiken om van daar uit raketten te verschieten om weer andere burgers te doden, valt het met onze spin best mee. Of vindt u van niet?
6 augustus: Waarschuwing
Vandaag is de jongste dochter teruggekeerd van haar grote reis. Van de Spoorwegen had ze een Interrail abonnement afgenomen. Daarmee heeft ze drie weken lang in Zuid Europa kunnen reizen, tot in Marokko toe.
jongste dochter
Ze bleek ruim zevenhonderd foto's te hebben genomen. En de hele avond vertelde ze honderduit over hoe bijzonder andere landen zijn en hoe aardig en behulpzaam de mensen die er wonen.
Tenminste ... sommige mensen. In Tanger wist een zogenaamd behulpzame Marokkaan wel even een hotel voor ze te vinden (waar hij vast ook wel een aardige provisie voor heeft opgestreken).
Maar plotseling wilde deze 'behulpzame' Youssef ook nog eens 20 Euro hebben voor zijn 'belangeloze' diensten. Een en ander werd zo intimiderend gebracht dat ze hem maar betaald hebben.
Dus mocht u naar Marokko gaan en biedt deze figuur u zijn diensten aan, dan bent u bij deze gewaarschuwd ...
Yoessef in Tanger
11 augustus: Woelige tijden
Het weer
De maand juli voor de vakantie was de heetste ooit in Nederland gemeten. En net nu de familie haar vakantie begon, veranderde het weer van de ene dag op de andere en dreigt deze maand de koudste en natste ooit te worden. Zo vielen er vandaag hagelstenen uit de lucht die - wat formaat betreft - uitermate geschikt zouden zijn voor een leuk potje knikkeren.
Platluus &
wolkenlucht
Het buitenland
Ook het Midden Oosten beleeft roerige tijden. Daar worden raketten afgevuurd vanuit dichtbevolkte gebieden. En als de ontvangers van dat tuig daarop reageren, staat de hele wereld op z'n achterste benen van verontwaardiging. Vooral zij die het moeten hebben van de media lijken zich daarbij te verdringen.
Eigen situatie
Ik heb nooit veel gezien in het krijgen van zonen. Het vooruitzicht met je zoon naar het voetballen te gaan, dat andere vaders mateloos schijnt te bekoren, oefent op mij geen enkele aantrekkingskracht uit. God heeft mij dan ook gezegend met uitsluitend dochters en daar ben ik hem - en natuurlijk ook mijn liefste - uitermate dankbaar voor.
Maar tenzij men lesbiennes als dochters krijgt, zal men op een dag toch genoegen moeten nemen met schoonzoons. Niet dat ik daarmee naar het voetballen ga ...
Maar op vakantie zal men ze toch moeten ontvangen zo de dochters dat wensen. Dus kwam afgelopen zaterdag de vriend van de oudste dochter langs. Deze bleek behoorlijk ziek te zijn, wat natuurlijk vervelend was voor de jongeman in kwestie.
Daarna bleven ook de andere familieleden niet onaangedaan. Successievelijk bezweek de een na de onder een syndroom dat zich kenmerkte door het feit dat oraal ingenomen vloeistof enige tijd later aan de achterkant met vrijwel dezelfde consistentie - zij het iets minder fris van uiterlijk - weer te voorschijn kwam. Ja inderdaad: diarree, ook wel aangeduid als diarrhaea of buikloop. Er bestaan plastischer uitdrukkingen voor, maar ik zal zwakke magen ontzien en het netjes houden deze keer.
Gezin bij elkaar
Maar vanavond was het gezin voor het eerst in de afgelopen maand met z'n vieren bij elkaar en - zonder dat dit als woordspeling bedoeld is - dat is wel iets om te vieren. Het avondmaal werd genuttigd bij De Jonge Leeuw in Aardenburg, waar het eten voedzaam en smakelijk was en de sfeer gemoedelijk. Er werd een slamengsel geserveerd dat ik in Amsterdam nog nooit had geproefd en dat volgens de restaurateur bekend staat als kluun.
Woelige tijden zijn soms nog best te harden - mits je af en toe maar de tijd neemt om gezellig uit te gaan eten en wat bij te praten.
15 augustus: Paddestoel
Hij zag er zo smakelijk uit, die paddestoel. Ongeveer zo groot als een ontbijtbord was hij, met de kleur van cantharellen.
Meer dan een week al kwam ik er dagelijks langs en telkens keek hij me weer aan met z'n smakelijke uiterlijk.
Vandaag kon ik me niet meer inhouden: ik haalde een mes uit de keuken en sneed een stukje los ter grootte van een kinderoor.
Gebakken met wat knoflook en sojasaus smaakte het lang niet slecht.
Dus opnieuw ging ik met een keukenmes naar buiten en sneed de hele paddestoel af.
Een half uur later begon mijn tong te tintelen, alsof ik op brandnetels had gekauwd. Zou de paddestoel dan misschien toch giftig zijn?
De stukken paddestoel zijn de afvalbak ingegaan.
Maar nog steeds vraag ik mij af: was de paddestoel giftig, of was de tintelende sensatie domweg het product van mijn overspannen fantasie?
19 augustus: Laatste dag
Voor liefhebbers van grote hoevellheden regen is dit een ideale vakantie. Helaas behoren mijn liefste en ik niet tot deze zeldzame soort.
Mijn oudste dochter vond het slechte weer overigens niet zo'n groot probleem. Haar studie in de geneeskunde was dit jaar nog niet geheel afgerond.
Dus zag men haar dagelijks enige uren zitten turen in boeken waarin vreselijke zweren en andere misvormingen belangrijk figureerden.
Gisteren is ze vertrokken naar Amsterdam. Mijn liefste en ik haar hebben haar naar de boot gebracht.
Vandaag reizen ook wij af naar Amsterdam en zijn de weergoden ons goedgezind. De driehonderd kilometer tussen De Platluus en de Amsterdamse Overtoom worden in droog weer overbrugd.
Maar dan vinden de weergoden zeker dat we wel weer genoeg begunstigd zijn. Nauwelijks hebben we de auto uitgepakt of een kletterend onweer barst los.
Waarmee ook deze vakantie weer ten einde is.
