DE AMSTERDAMSE TRAM - 2 (29 december 2004)
Gisteren (klik) vertelde ik een verhaal na, dat ik lang geleden heb gelezen in een boek van de - helaas wat vergeten - schrijver Simon Carmiggelt.
Het soort gevatte uitspraken zoals de grijsaard in dat verhaal deed, zul je niet dagelijks horen.
Toch biedt de Amsterdamse tram veel vermaak voor wie er de humor van kan inzien. Ik ben altijd wat verbaasd dat advocaten zoveel drukte maken over onze privacy als ik sommige - met luider stem uitgesproken - conversaties in de tram hoor:
"Hai met mij!"
"Alweer een beetje bekomen van gisteravond?"
"Nou nee hoor, ben vanochtend gelijk gaan zjokken in 't park."
"Wat?"
"Oh kut - helemaal vergeten! Sorry!"
"Ja, Anita, die ken ik."
"Nee, wat is er dan met haar?"
"Jeetje, een borst afgezet? Echt?"
"En Sjonnie?"
"Ontslagen, hoezo dat?"
"Zoveel? Nou dat had ik nooit van Sjonnie gedacht ..."
"Maar Moniek, als je toch naar de Dirk van de Broek gaat, neem dan gelijk een grote komkommer mee."
"Nou da's lief hoor, tot vanavond"
"Doei"
Of wat denkt u van iemand die z'n boodschappentas op de zitplaats naast het raam zet en zelf ernaast aan de kant van het gangpad gaat zitten? Ook al is de tram overvol, dan nog durft bijna niemand de plaats van de boodschappentas in te nemen. Het lijkt wel alsof je een diploma van een assertiviteitscursus nodig hebt om te vragen of je op de plaats van de boodschappentas kunt plaatsnemen.
Levert ook bijzonder interessante weddenschappen op: zal iemand in de volle tram het aandurven om bij zo iemand de plaats van de tas in te nemen?
Toch heb ik nog nooit gezien dat iemand antwoordde met: "Nee hoor, mijn tas staat daar. Blijft u maar lekker staan."
Ten slotte nog een kort verhaaltje, maar ik kan u niet garanderen dat dit echt gebeurd is:
Er komt een meisje binnen in een overvolle tram.
Vraagt ze aan een man: "Mag ik even zitten want ik ben in verwachting."
De man kijkt haar aan en zegt: "Nog niet zo lang zeker? Ik zie nog niets."
Zegt het meisje: Pas een uur, maar ik ben er nu nog moe van!!"
