KOOPJE VAN DE ALDI (27 november 2007)
Heel irritant is het als je een apparaat koopt dat niet blijkt te werken. Maar misschien minstens zo irritant is als een apparaat pas werkt na vele uren gezwoeg, gemier en gemodder.
Enige tijd geleden had de firma Aldi een apparaatje in de aanbieding waarmee ouderwetse tv- of filmsignalen konden worden omgezet in heus digitaal formaat.
Mijn broer, die sinds Koninginnedag een ouderwetse camera bezit, zag een advertentie voor het Aldi-apparaatje en daar hij -- net als zijn broer -- lijdt aan een zekere mate van apparatengekte, ging hij onmiddellijk voor de bijl, wat mede gefaciliteerd werd door het feit dat de firma Aldi niet bekend staat om z'n exorbitant hoge prijzen.
Wat een zegening het USB-systeem is werd duidelijk toen aan de ene kant van het doosje een simpele USB-stekker zat, maar het contact aan de andere kant leidde naar een wirwar van snoeren in diverse kleuren. Verbind die maar eens op de juiste wijze aan de camera!
Maar uiteindelijk zaten dan toch alle stekkers in de juiste gaatjes en kon de computer de rest van het werk gaan doen. En moderne computers zijn zo modern en handig: dat kan nauwelijks fout gaan. Nou, dat laatste weten u en ik wel beter -- of niet, mijnheer?
Al bij de installatie protesteerde Windows herhaaldelijk dat de firma Microsoft deze software voor geen cent vertrouwde en dat installatie dus geheel op eigen risico gebeurde. Maar toen de camera eindelijk gestart was, bleek de computer toch bereid de film te kopi&eeml;ren, zodat de klus snel geklaard kon zijn ... althans zo dacht mijn broer.
Want al na luttele minuten werd de voorstelling beëindigd. Mijn broer ondernam nog enige pogingen, maar toen ook deze mislukten, belde hij mij hopende dat ik enig idee zou hebben hoe het probleem op te lossen was.
Mijn broers vertrouwen in mijn computer-kennis is vleiend, maar volledig onterecht. Maar misschien zou mijn wat snellere hardware beter met de Aldi-apparatuur overweg kunnen. Mijn laptopje stond immers nog geen twee maanden geleden nog bij de computerwinkel op de plank.
U zult het geloven of niet, maar al na de derde poging was er op mijn schootcomputertje een bestand bijgekomen dat tien jaar geleden een slordige duizend floppy-disks gevuld zou hebben.
Van dit bestand bleek de computer niet zomaar een DVD te kunnen maken. Dus het programma begon aan enige omzettingen. En na zo'n twee uur was het programma klaar en stond er op de dvd ... helemaal niets!
De programmatuur, die ShowBiz heette, had geen enkele waarschuwing gegeven, dus had ik misschien ergens iets gemist? Opnieuw zette ik Showbiz aan het werk. En na weer een uur of twee was de DVD ... nog helemaal leeg!
Maar zo gauw gaf ik de moed niet op. Dus een derde keer startte ik Showbiz. Deze keer lette ik extra goed op. Plotseling viel het me op dat in het vakje disk 'harddisk' vermeld stond. Maar een tweede mogelijkheid was er niet. Zou de dvd-brander wel goed geïnstalleerd zijn? Nou, dat bleek inderdaad mis te zijn -- iets wat ShowBiz eigenlijk best had kunnen signaleren. Er zat weinig anders op dan de dvd-brander alsnog te installeren.
Inmiddels was het het al behoorlijk laat geworden. Ik besloot Showbiz nog eens te starten. Daar de kleine uurtjes echter alweer wat groter begonnen te worden, legde ik me na een half uurtje te rusten op de bank. Na een uur of twee werd ik wakker. De teller van Showbiz gaf aan dat het karwei voor 75% voltooid was. Ik viel weer in slaap en na een uur of zo stond de teller nog steeds op 75%. Het leek erop of het programma vastgelopen was. Voor deze dag (of liever: nacht) vond ik het welletjes en ik zocht een wat comfortabeler slaapplaats op.
De volgende morgen vroeg ik mij af waarom het programma vastgelopen was. Zou er misschien te weinig ruimte zijn op de harde schijf? Ik besloot 2 Gigabyte aan rommel op te ruimen, waarna Showbiz opnieuw gestart werd. Na een uur of zo stond de teller op 42%. Toen de teller daar tien minuten later nog op stond, begreep ik dat ook deze poging mislukt was.
Al vijf keer had Showbiz zijn taak niet naar behoren uitgevoerd -- zonder enige foutmelding!
Nog steeds gaf ik de moed niet op en startte ik Showbiz opnieuw. En na ruim twee uur ging eindelijk het dvd-laadje open en werd een glimmend nieuw dvd'tje de buitenwereld in geschoven.
Maar het zal u niet verbazen dat mijn broer het doosje met toebehoren vandaag retourneerde naar de Aldi. En -- eerlijk is eerlijk -- hij kreeg zijn geld probleemloos terug.
