HET LEVEN VAN ALLEDAG (25 november 2006)
Is het u in tram of trein ook wel eens opgevallen?
Het is zo druk dat diverse passagiers staan. Een zittende passagier heeft op de zitplaats naast zich een tas neergezet. En geen van de staande passagiers durft te vragen of hij de plaats van de tas mag innemen.
Mijn liefste had er vanavond geen moeite mee. Gelijk kwam het eruit: "Pardon, kan ik daar zitten?" Kijk, dames en heren, zo eenvoudig gaat dat! U dacht toch niet dat het antwoord zou zijn: "Nee hoor, daar staat mijn tas; blijft u maar lekker staan!"
* * *
Wie een klein beetje kennis van computers heeft kent het verschijnsel wel: regelmatig word je opgebeld met vragen over e-mail, Internet, de printer en allerlei andere zaken die je zelf ook vaak empirisch hebt ontdekt.
Dus vanmiddag ging de telefoon weer eens. Hoe moest de cartridge in de printer vernieuwd worden?
U weet waarschijnlijk wel hoe eenvoudig dat gaat: even op het knopje drukken waardoor de cartridge te voorschijn komt, cartridge uit doosje halen, beschermfolie eraf trekken, oude cartridge eruit, nieuwe erin, weer op knopje drukken zodat de cartridge terugschuift. En klaar is Kees!
Dus ik verwachtte dat het in hooguit drie minuten wel gebeurd zou zijn. Nee hoor! Na het doorlopen van bovengenoemde procedure deed de printer nog steeds niets! Nog eens proberen ... weer weigerde de printer elke medewerking. Na twintig minuten besloot ik de computer maar even ter plekke (acht kilometer verder) te gaan bekijken.
Toen ik de oude en de nieuwe cartridge ter hand nam, bleek de "oude" zwaarder dan de "nieuwe". Wat was er gebeurd: de oude cartridge was uit de printer gehaald en was er gelijk weer in terug gestopt (in plaats van de nieuwe).
Waren alle problemen maar zo makkelijk op te lossen!
* * *
Onlangs heb ik -- op advies van mijn oudste dochter -- MSN Messenger op de computer gezet. Heel saai had uw weblogger zijn fotootje erin gezet.
Dat jeugd = vreugd bleek vanavond weer toen dochterlief bijdroeg aan de feestvreugde door een plaatje van haar vader te maken.
"Lijkt het een beetje?" vraagt u zich misschien af. Ja, eerlijk gezegd, ziet uw weblogger er ongeveer zo uit, zij het dat hij niet zo heel vaak met een glas bier wordt gesignaleerd. Maar van de blauwe knoop is hij allerminst - dat heeft ze toch wel scherp gezien!
