ONTVOERING (16 maart 2006)
Vanavond vertoonde het televisieprogramma Netwerk een opmerkelijk programma, waarin moeders vertelden over hun kinderen, die door Arabische vaders waren meegenomen. De arme moeders zagen hun kinderen niet meer terug.
Uiteraard waren Nederlandse politici hogelijk verontwaardigd. Maar zij konden ook weinig doen: de schuldige vaders zaten in staten als Tunesië. Daar golden heel andere regels en daar konden de politici dus niets aan veranderen.
Dat klinkt allemaal heel logisch . . . tot men zich realiseert dat er in Nederland vele honderden mannen rondlopen die hun kinderen ook al jaren niet meer gezien hebben.
Wonen deze kinderen dan in Tunesië
Nee, deze kinderen wonen gewoon in Nederland. De rechter heeft een bezoekregeling vastgesteld. Maar deze bezoekregeling wordt door de moeder domweg gesaboteerd . . . en daar is nu eenmaal weinig tegen te doen.
De groep mannen heeft nauwelijks propaganda-waarde en is te klein om voor politici een electoraal interessante groep te zijn.
Dus politici, klets niet over landen waar je niets te zeggen hebt als jullie het in eigen land niet eens voor elkaar krijgen!
Denkt u dat ik overdrijf? Sinds mijn scheiding meer dan twintig jaar geleden heb ik mijn dochter nooit meer gezien. En die woont al evenmin in Tunesië . . .
