DA PINO (9 september 2007)
Wie naar bramen zoekt en een plek vindt waar het wemelt van de bramenstruiken zal dit meestal niet gaan rondbazuinen.
Anders is de kans groot dat je daar het volgende jaar alleen nog leegeplukte struiken vindt.
Met restaurants loop je een vergelijkbaar risico: als je iedereen gaat vertellen wat een uitzonderlijk goed (en toch niet duur) restaurant je gevonden hebt, loop je kans dat je bij een volgend bezoek te horen krijgt dat ze helemaal vol zitten, en moet je elders gaan eten.
Zo'n restaurant is Da Pino, dat sinds enkele maanden een aanwinst is voor de Overtoom.
Het restaurant wordt gerund door een Napolitaans echtpaar. Na onze binnenkomst kregen wij een overzicht van wat er zoal op de kaart stond. Wij kozen beiden voor hetzelfde: een antipasta van sla met Italiaanse ham eroverheen, gegarneerd met geroosterde groenten als courgette, aubergine en zongedroogde tomaat, en een Italiaanse variant op Amsterdamse uien. Zelden aten mijn liefste en ik zo'n verrukkelijk voorgerecht!
De ossenhaas die ons daarna werd voorgezet was zo zacht als ossenhaas hoort te zijn, en bedekt met stukjes van champignons en andere groenten, die de ossenhaas beslist geen kwaad deden -- eindeloos veel beter dan de afgezaagde sauzen die veel restaurants er te vaak bij serveren.
Als desserts was er -- behalve tiramisu en ijs -- ook een soort citroentaart in de aanbieding. IJs is misschien lekker als het snikheet is, en tiramisu is inmiddels zo ingeburgerd dat hij bij de meeste Italiaanse restaurants standaard als dessert wordt geserveerd. Ik wilde nu wel eens wat anders en koos voor de citroentaart, wat beslist geen slechte keus bleek. Mijn liefste, die wel een fijnproever van desserts genoemd kan worden, was zowel over de smaak als de consistentie zeer te spreken.
En tot groot genoegen van uw rapporteur bleek Da Pino tot de weinige restaurants te behoren waar een dessertwijn besteld kon worden, die ook nog eens smaakte als het bekende engeltje dat over je tong piest (sorry, mevrouw).
Trouwens, wat andere wijnen betreft, is Da Pino ook een voorteffelijke zaak. De rode huiswijn die wij bestelden was een Siciliaan die zo prettig wegdronk dat ik de bodem van de fles zag voor ik er erg in had.
Kortom, een aanwinst voor de Overtoom!
