PLAAG (1 december 2007)
Een boek geschreven door een moordenaar verkoopt goed. Zou een weblog ook goed gelezen worden als die geschreven is door een massamoordenaar?
Het hoge woord is eruit: uw weblogger is een genadeloze killer. Mijn eerste slachtoffer zag ik een maand geleden:
Helemaal op ware grootte zijn deze plaatjes niet. In werkelijkheid zijn deze monsters niet groter dan zo'n halve centimeter.
De invasie van het gevleugelde gespuis ging gepaard met een gronderige lucht die duidelijk te ruiken was als wij onze woning betraden.
Een ander bijkomend verschijnsel was dat het plafond van fitness-paleis David Lloyd vochtplekken begon te vertonen.
Een en ander leidde tot de conclusie dat er ergens een leiding lek moest zijn. Inderdaad bleek er een flinke plas in de kruipruimte te staan.
Nou zit ik persoonlijk niet zo in met het feit dat ze bij David Lloyd overlast hebben. Als je drie weken lang op een gebouw staat te beuken om een compleet zwembad in het beton uit te hakken, hoef je niet verbaasd te zijn als er hier en daar een leiding lek raakt.
* * *
Inmiddels heb ik gemerkt hoe multifunctioneel een krant kan zijn en dat deze voor meer te gebruiken is dan voor het bevredigen van de nieuwsgierigheid of om de vis in te pakken.
Zeker vijfhonderd van deze gevleugelde diertjes zouden getuigenis van genoemde multifunctionaliteit kunnen afleggen ... als ze het tenminste konden navertellen ...
zwijgende restanten
Ziet er niet zo vrolijk uit, vindt u wel, mevrouw?
Oh, u vindt dat ik die lieve diertjes had moeten laten leven?
Houdt u dan wèl van vliegen in uw soep? En in uw thee? En op uw boterham? En op uw neus?
Nou dan!
Maar als u wil, kan ik ze wel vangen en naar uw huis sturen ... Ja, nou hoor ik u niet meer.
