Als jongetjes werden mijn broers en ik regelmatig naar Westerborg gestuurd, een kapperszaak op de plaats waar de Lekstraat en de Vechtstraat elkaar kruisen.

Alhoewel ik normaal een vreselijke hekel heb aan wachten, vond ik dat bij de kapper niet zo'n groot probleem. Dat had te maken met het feit dat er bij de kapper een tafel stond die afgeladen was met tijdschriften. Maar dit waren niet zomaar tijdschriften. Het waren De Lach en Piccolo.

    

Onschuldige titels, denkt u misschien. Maar De Lach en Piccolo bezaten twee belangrijke ingrediënten die ontbraken in andere tijdschriften. Het eerste bestanddeel waren de ondeugende moppen. Ik denk overigens dat ik te jong was om zelfs maar de helft te snappen.

       

De tweede attractie werd gevorm door foto's van dames in bikini's en andere onthullende outfits.

                        

Achteraf vraag ik me af wat deze dames mij precies deden. Ik was per slot van rekening pas negen of tien en ik betwijfel of mijn betreffende hormonen al werkten.

Ik weet niet of mijn ouders ooit ontdekt hebben welke sterke aantrekkingskracht de kapperszaak precies op mij uitoefende. In ieder geval begon mijn vader na verloop van tijd zelf ons haar te knippen. Mijn jongste broer was zijn eerste slachtoffer. Verscheidene malen had mijn vader al geprobeerd een assymmetrische coupe te herstellen door beurtelings links en rechts te blijven knippen. Het resultaat was niet om aan te zien.


Ik krijg tegenwoordig tonnen spam in mijn e-mail. Het meeste wordt er door mijn Internet-provider uitgefilterd en regelrecht in mijn spambox gekieperd.

Als ik wel eens door mijn spambox blader, valt het mij op hoezeer de porno van vandaag verschilt van wat een halve eeuw geleden op de tafel van kapper Westerborg lag.

In mijn spambox tref ik advertenties aan voor zaken als seks met transsexuelen en activiteiten waar dieren bij betrokken zijn. Dat ik deze spam ontvang is lastig. Maar ik kan er nog wel tegen.

Men kan zich echter afvragen of jonge mensen, waarvan een groot aantal email-adressen bezit, aan deze vuiligheid moeten worden blootgesteld.

Wat ik bijvoorbeeld niet begrijp is waarom van overheidswege niet meer gedaan wordt aan het bestrijden van spam. Weliswaar bestaat er wat aarzelende wetgeving over ongewenste e-mail.

Maar erg effectief is het allemaal niet. Zouden er bijvoorbeeld veel mensen zijn die weten hoe ze spam kunnen rapporteren? Ik betwijfel het.

Deze weblog verscheen op 15 juni 2004 in het Engels op de Internetsite Overtom.nl.